Sterydy są nieodłącznym elementem w sporcie. Jednak jaki był początek stosowania środków anaboliczno – androgennych?
W Lata 40 tych W Stanach Zjednoczonych meccą kulturystyki a przede wszystkim sportów siłowych, jak trójbój siłowy czy podnoszenie olimpijskie ciężarów był York Barbell Club,mieszczący się w Nowym Yorku na Brooklyn’ie. Głównym managerem jak i trenerem był Bob Hoffman, który przygotowywał zawodników do zawodów razem z dr Ziegler’em, który opowiadał ze dietę, regenerację i leczenie wszelkiego rodzaju urazów sportowych. Siłownia Nowym Yorku uchodziła w tych latach jako najlepiej wyposażoną i była prawdziwą wylęgarnią talentów.
1952 roku reprezentacja podnoszenia ciężarów USA przygotowywała się na Olimpiadę w Helsinkach i chociaż Stany Zjednoczone zdobyły największą ilość medali to w olimpijskim podnoszeniu ciężarów mocno ustępowali ekipie z ZSRR. Bob Hoffman jak i dr Ziegler nie mogli tego pojąć. Pewnego razu Bob w luźniej rozmowie z rosyjskim lekarzem dowiedział się, że za sukcesem sowieckich sztangistów stoi związek o nazwie testosteron, który niesamowicie zwiększa wyniki siłowe zawodników otwierając przed nimi nowe granicę, których normalnie trenujący i odżywiający się zawodnik nigdy nie jest w stanie osiągnąć.
Hoffman a przede wszystkim dr Ziegler zaczęli eksperymentować ze związkami podnoszącymi poziom testosteronu. Ziegler pracował w międzynarodowej firmie farmaceutyczne CIBA, co też ułatwiło mu pracę nad nowymi medykamentami dla sportowców oraz to, że miał dostęp do niemieckich badań nad testosteronem z okresu II Wojny Światowej.Po kilku miesięczny badaniach dr Ziegler wynalazł środek o nazwie Dianabol, Winstrol oraz Deca-Duabolin, które zwiększały poziom testosteronu oraz powodowały duży rozrost tkanki mięśniowej Pod koniec lat 50- tych środki te zostały tak rozpropagowane, że niemal każdy, kto chciał osiągnąć sukces w sporcie używał te środki. Trzeba zaznaczyć, że były one łatwo dostępne, każdy lekarz mógł je wypisać nie były one traktowane jako coś niedobrego, zakazanego i nieakceptowanego przez społeczeństwo i sport, tak jak teraz. Były to po prostu medykamenty dla sportowców traktowane jak coś w rodzaju odżywek.
Uważa się że rok 1958 to czas w którym sterydy weszły do obiegu sportowego w USA. Bob Hoffman w swojej legendarnej siłowni zaczął stosować te środki na swoich zawodnikach, brali je mistrzowie lat 50 i 60 – tych jak: John Grimek (ale nie jest to dokładnie sprawdzone), Bill March, Tony Garcy, Jim Park i Yaz Kuzahara. Wyniki siłowe po cyklach sterydowych były bardzo zauważalne, zawodnicy mogli dźwigać większe ciężary. Nawet Dr Ziegler stosował je aby lepiej poznać ich działanie. Powoli nadchodziła nowa era sportowców, dużo silniejszych i muskularniejszych. Dianabol w latach 50 i 60 – tych był królem sterydów, stosowali go siłacze jak i kulturyści. Dr. Ziegler podobno zrobił na tym specyfiku ogromne pieniądze, ponieważ miał najlepsze działanie anaboliczne.
Dianabol był podawany w tabletkach koloru różowego.Sterydy podnoszące poziom testosterony rozpowszechniły się na inne kraje. Prym wiedli oczywiście oprócz USA – ZSRR i NRD, Ci ostatni pod koniec lat 60 – tych rozpoczęli program na ich bazie, który miał przynieść w dalszych latach mnóstwo medali na Olimpiadzie. Te trzy kraje przez najbliższe kilka Olimpiad praktycznie zawsze znajdowali się w czołówce największej ilości zdobytych medali na Olimpiadzie.
Ziegler zauważył jednak kilka skutków ubocznych stosowania sterydów, jak: przyrost prostaty, atrofia jąder, zmienność nastroju i problemy układu krwionośnego. Niepokoił się tym, że sportowcy coraz większe dawki ładowali w swoje ciało i pewnego razu w podeszłym wieku przyznał, że środki, które wynalazł i rozpowszechnił nie był dobre dla sportu, ale był już za późno aby temu przeciwdziałać.
